„რომელსა ასხენ ყურნი სმენად, ისმინენ! აწ ვის ვამსგავსო ნათესავი ესე? მსგავს არს ყრმათა, რომელნი სხენედ უბანთა და მოუწესედ მოყუასთა თჳსთა და ეტყჳედ მათ: გისტჳნევდით თქუენ, და არა ჰროკევდით; გიგოდებდით, და არა იტყებდით.“ (მთ. 11:15-18).
მიმოიხედავ ირგვლივ, ხვდები, სად მივდივართ, ვისა და რას ვეთაყვანებით, გინდა იყვირო – „დაფირქდით, შეჩერდით“, მაგრამ არავის ესმის და ჩასაქოლადაც მოიწევიან.
თუ სახარებისა არ გვესმის, იქნებ გენიოსი მწერლის მხატვრულმა სიტყვამ დაგვაფიქროს. ეს ხომ ჩვენზე და ჩვენთვის დაიწერა!
==
„— ბრიყვებო, ძმებო! - ბრბოს მოუხმობდა თმაწვერაბურდული მენდეს მასიელი,
