აქ არის ამონარიდი ერთი ღმრთისმსახურის პირადი ჩანაწერებიდან. დამაფიქრა და დავდე, რათა კვლავ დავუბურნდე და წავიკითხო ხშირად.
რამდენიმე წერილს ვუპასუხე. უკვე გვიანი იყო, მეორე დღე კი დატვირთული მელოდა. დასვენების დრო მოსულიყო. დავამთავრე ლოცვა, ჩვეულებისაებრ გადავსახე ჯვარი ოთხივე მხარეს, შევავედრე უფალს მრევლი, ახლობლები, მიცვალებულები და დავწექი.
სიზმრების არ მჯერა და არც მესიზმრება ხოლმე. ან იქნებ მესიზმრება, მაგრამ მალევე მავიწყდება, რაკი არ ვფიქრობ მათზე და არც ვყვები. მაგრამ ის, რაც ვნახე, არ იყო სიზმარი.
